KONTAKT: lisikisiel@gmail.com | LisiKisiel (howrse)
Nick na chacie: Adrien
Kathleen "La Muerte" O’Callaghan
57 lat | Kobieta | Hybryda - pół zmora, pół wampir
Opis:
San Lizele stało się domem Kathleen O’Callaghan siedemnaście lat temu. Przyjechała tu wraz ze swoim mentorem - Senanem Neilem w poszukiwaniu jego przyjaciół, którzy mieli założyć w mieście klan. Senan skontaktował się z nimi wcześniej o niezwykłym przypadku Kathleen - pół zmory, pół wampirzycy i zdecydowali się ją przyjąć. Od tego czasu w jej życiu działo się już niemal tylko lepiej - nareszcie poczuła się akceptowana, znalazła dom, pracę i przyjaciół. Wcześniej bywało z tym różnie. Urodziła się w małym miasteczku, niedaleko południowej granicy Irlandii Połnocnej. Była jedną z wielu dzieciaków, a jej rodzice byli zajęci pracą. Rodzeństwo również niezbyt się sobą interesowało, co skutkuje tym, że Kath nie wie nic o obecnych losach rodziny. Pracować zaczęła bardzo wcześnie, tuż po śmierci ojca, zadeklarowanego unionisty, podczas zamieszek. Wkrótce potem wyprowadziła się z domu, podążając z grupką niestałych znajomych za pracą. Na jednym z postojów dała się podejść i dopaść wampirowi. Ten nakarmił się nią i rozpoczął przemianę, wiedząc, że i tak do niej nie dojdzie, dziewczyna, wówczas dwudziestoletnia, była na granicy śmierci. I ten stan prawdopodobnie ją uratował. Nieopodal łowcy zabili demona, a jego cząstka, szukając schronienia, uczyniła Kath w połowie zmorą, ratując jej życie. Lecz co to było za życie. Gnało ją pragnienie krwi, typowe dla młodych wampirów,a jednocześnie gdzieś w głębi wciąż krył się człowiek, przerażona dziewczyna, przez co nigdy nie zdobyła się na wystarczająco wiele odwagi, by się kimś nakarmić. Włóczyła się, próbując unikać ludzi. Zdesperowana, rzuciła się wreszcie na kogoś, czym sprowadziła sobie na kark łowców. Głupota i głód doprowadziłyby ją do śmierci, ale znalazł ją Senan. Początkowo bała się mu zaufać, więc postarał się chociaż o zdobycie jej posiłku i zgubienie wrogów.
Przyzwyczajali się do siebie z Senanem powoli. Dołączyli do jego klanu, w wiosce pod Dublinem. Kath szkoliła się w używaniu nowych umiejętności. Senan wyszkolił ją również w korzystaniu z broni palnej. Kobieta wykazała szczególny talent do broni snajperskiej, więc w klanie przyjęła pozycję snajpera. Okazało się, że ma do tego dosyć cierpliwości i pewnej ręki. Nie wahała się przed ostatecznym ciosem, po wyjaśnieniach Senana, że albo oni albo my. Zaakceptowała swój los. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie pożar, który wybuchł w gnieździe wampirów. Ogień został podłożony przez łowców, większość wampirów i przyjaciół Kath wtedy zginęła. Kobieta została uwięziona w środku, życie uratował jej Senan. Przeżyła, ale pozostała trauma. Każdy widok bolał, więc Senan postanowił ją stamtąd zabrać. San Lizele miało się okazać jej nowym domem, do którego dotarli po odwiedzeniu wielu innych miast, na całym świecie. Tam odnalazła się na nowo, ale jej trauma pozostała.
Kathleen nie znosi ognia. Kiedy znajdzie się w pobliżu płomieni, wpada w panikę. Może patrzeć na nie z daleka, wciąż jednak odczuwa niepokój. Wciąż budzi się w nocy, zlana zimnym potem, a przed oczami ma obrazy pożerających dom płomieni, gdy na ciele czuje przeraźliwe gorąco.
Nauczono ją dumy, której kiedyś nie miała. Senan pokazał jej, że giąć się można tylko przed kimś, kto udowodni swoją rację rozsądkiem, nie siłą. Dlatego Kath bywa trudna - rzadko wybacza, nienawidzi z pełną pasją, ale z taką samą kocha. Czuwa nad swoimi przyjaciółmi, drogimi jej osobami i jest gotowa dla nich walczyć. Udowodniła to zresztą nie raz, zabijając dla Senana, gdy pozyskiwali tereny dla klanu. Wytrenował ją, wykorzystał naturalne skłonności, tworząc zabójczą mieszankę nadnaturalnych mocy z umiejętnościami walki z bronią białą czy wręcz. Kath jest Senanowi wierna, ufa jego decyzjom, trzyma się go. Stara się na każdym kroku pokazywać, że nie zmarnował czasu na nią i jej szkolene.
Długo pamięta urazy i szuka zemsty, nawet jeżeli zajmie jej to lata. Panuje nad emocjami, dzięki czemu nie zawsze da się stwierdzić, czy kogoś polubiła czy tylko udaje. Szacunkiem obdarza jednak wszystkich, do których podchodzi, jest uprzejma, nawet dla tych, którzy plują jej w twarz. Doskonale wie, że furia nic nie da, a kiedyś będzie mogła się odegrać. Przez lata zrozumiała potęgę zwykłych komplementów i zdobywania ludzkiej sympatii. Jej siła nie leży w mięśniach, a w kontaktach, które przez lata zdobyła. Kath jest jedną z lepiej poinformowanych osób w klanie. Dzięki temu, że trzyma rękę na pulsie, może zapewnić bezpieczeństwo swoim bliskim. Przez bliskich rozumie przyjaciół, nieszczególnie interesują ją stosunki damsko-męskie czy damsko-damskie, chyba że przynoszą jej korzyści. Bywała zakochana, ale uczucie rzadko przetrwało długo. Kathleen bowiem szybko się nudzi, potrzebuje kogoś, kto za nią nadąży, nie spokojnego domku na przedmieściach.
Kathleen jako snajperka i okazjonalny informator działa raczej na dystans. Jest świetna w roli snajpera, wie, jak przygotować miejsce, teren i samą siebie. Wykazuje się cierpliwością, dzięki czemu jeszcze nie została zauważona. Jeśli jednak dochodzi już do bliskiego starcia, Kath robi się nerwowa. Nie lubi takiej walki, szczególnie, że nie radzi sobie wtedy z bronią palną krótszego dystansu. Woli wtedy noże, którymi operuje z wrodzoną zręcznością. Zazwyczaj wybiera ucieczkę, zresztą w tym jest dobra. Potrafi szybko zgubić prześladowcę i świetnie się zakamuflować. Przyparta do muru atakuje niczym wściekły pies, zdesperowana i wtedy dopiero staje się prawdziwie niebezpieczna. Z tego powodu otrzymała od swojego hiszpańskiego znajomego przydomek La Muerte, który przyjął się nieźle i obecnie często bywa tak nazywana. Na polowaniach stara się nie krzywdzić swojej ofiary bardziej niż to konieczne, starannie je także dobiera, uważając na to by nie stworzyć kolejnego osobnika swojego rodzaju bez potrzeby.
Dzięki byciu w połowie wampirem, Kathleen zachowała świeży wygląd dwudziestolatki, mimo mijającego czasu. Ma około 157 centymetrów wzrostu i nie jest ani szczególnie szczupła, ani pulchna. Ot, normalna kobieta. Życie zmusiło ją do zachowania tężyzny fizycznej, więc to nie żadna krucha panienka. Pod jasną skórą, o bladości i chłodzie charakterystycznym dla zmory czają się twarde mięśnie, z których umie skorzystać. Dowodem na to mogą być liczne blizny, przecinające miejscami jej skórę, szczególnie wiele na dłoniach i przedramionach. Zresztą, sama skóra dłoni dawno przestała być delikatna, skutek pracy fizycznej. Jej włosy mają naturalny, ciemnobrązowy kolor. Fryzura żyje swoim życiem, najczęściej układając się w fale. Kobieta często splata je, gdy robią się już zbyt długie.Oczy Kath nie przykuwają uwagi tak, jak jej włosy. Ich naturalna oprawa jest ciemna, ale jej gęstość pozostawia wiele do życzenia, więc kobieta wspomaga się ich makijażem. Ich kolor również nie zachwyca - niebieskoszare, nic pięknego. Jedyną partią twarzy, którą w sobie lubi Kath są usta - jej zdaniem, ładnie wykrojone i miękkie. Kathleen korzysta z tego, podkreślając je ciemną szminką o chłodnym odcieniu. Ubrania kobiety są najczęściej w klasycznych odcieniach czerni i bieli, przynajmniej te, które nosi na co dzień - wygodne, praktyczne ciuchy, które wytrzymają dłuższy czas. Jeśli zakłada sukienki,wybiera jednak te w pastelowych odcieniach. Nie przywiązuje zbyt dużej wagi do swojego stroju.
Pupile: Chance i Sunshine
Stosunki:
Senan Neil - przyjaciel, współlokator, wampir, pomógł niedoświadczonej Kath i przez jakiś czas razem podróżowali, razem z Ervinem i Julią stanowią starszyznę i podstawę klanu
Ervin Morris - starszy wampir, początkowo niechętnie nastawiony do Kath, obecnie przyjazny, ale wyjątkowo nie znosi obcych na swoim terytorium
Julia Andreev - starsza wampirzyca, wojownicza, to ona odpowiada za większość planowanych zabójstw łowców szkodzących klanowi
Halsey Sloan - przyjaciółka i obecna dziewczyna, poznały się dopiero w klanie, to ona załatwiła Kath pokój w mieszkaniu, Maxim Voronin - współlokator, demon, przyjaciel i towarzysz w łowach, na które po prostu lubi patrzeć Maurice Duval - współlokator, młody wampir, trzymający się blisko Kath, podziwia ją
Monica Valentini - współlokatorka, urocza, młoda wampirzyca, najświeższy nabytek klanu, do którego należy Kathleen
Ciekawostki:
Jest fanką serialu “Gra o Tron”.
Pracuje w sklepie z artykułami przemysłowymi.
Kolekcjonuje opakowania od papierosów, mimo że sama nie pali.
Nałogowo ogląda filmy przyrodnicze.
Jej ulubione kwiaty to białe frezje.
Kathleen jako snajperka i okazjonalny informator działa raczej na dystans. Jest świetna w roli snajpera, wie, jak przygotować miejsce, teren i samą siebie. Wykazuje się cierpliwością, dzięki czemu jeszcze nie została zauważona. Jeśli jednak dochodzi już do bliskiego starcia, Kath robi się nerwowa. Nie lubi takiej walki, szczególnie, że nie radzi sobie wtedy z bronią palną krótszego dystansu. Woli wtedy noże, którymi operuje z wrodzoną zręcznością. Zazwyczaj wybiera ucieczkę, zresztą w tym jest dobra. Potrafi szybko zgubić prześladowcę i świetnie się zakamuflować. Przyparta do muru atakuje niczym wściekły pies, zdesperowana i wtedy dopiero staje się prawdziwie niebezpieczna. Z tego powodu otrzymała od swojego hiszpańskiego znajomego przydomek La Muerte, który przyjął się nieźle i obecnie często bywa tak nazywana. Na polowaniach stara się nie krzywdzić swojej ofiary bardziej niż to konieczne, starannie je także dobiera, uważając na to by nie stworzyć kolejnego osobnika swojego rodzaju bez potrzeby.
Dzięki byciu w połowie wampirem, Kathleen zachowała świeży wygląd dwudziestolatki, mimo mijającego czasu. Ma około 157 centymetrów wzrostu i nie jest ani szczególnie szczupła, ani pulchna. Ot, normalna kobieta. Życie zmusiło ją do zachowania tężyzny fizycznej, więc to nie żadna krucha panienka. Pod jasną skórą, o bladości i chłodzie charakterystycznym dla zmory czają się twarde mięśnie, z których umie skorzystać. Dowodem na to mogą być liczne blizny, przecinające miejscami jej skórę, szczególnie wiele na dłoniach i przedramionach. Zresztą, sama skóra dłoni dawno przestała być delikatna, skutek pracy fizycznej. Jej włosy mają naturalny, ciemnobrązowy kolor. Fryzura żyje swoim życiem, najczęściej układając się w fale. Kobieta często splata je, gdy robią się już zbyt długie.Oczy Kath nie przykuwają uwagi tak, jak jej włosy. Ich naturalna oprawa jest ciemna, ale jej gęstość pozostawia wiele do życzenia, więc kobieta wspomaga się ich makijażem. Ich kolor również nie zachwyca - niebieskoszare, nic pięknego. Jedyną partią twarzy, którą w sobie lubi Kath są usta - jej zdaniem, ładnie wykrojone i miękkie. Kathleen korzysta z tego, podkreślając je ciemną szminką o chłodnym odcieniu. Ubrania kobiety są najczęściej w klasycznych odcieniach czerni i bieli, przynajmniej te, które nosi na co dzień - wygodne, praktyczne ciuchy, które wytrzymają dłuższy czas. Jeśli zakłada sukienki,wybiera jednak te w pastelowych odcieniach. Nie przywiązuje zbyt dużej wagi do swojego stroju.
Pupile: Chance i Sunshine
Senan Neil - przyjaciel, współlokator, wampir, pomógł niedoświadczonej Kath i przez jakiś czas razem podróżowali, razem z Ervinem i Julią stanowią starszyznę i podstawę klanu
Ervin Morris - starszy wampir, początkowo niechętnie nastawiony do Kath, obecnie przyjazny, ale wyjątkowo nie znosi obcych na swoim terytorium
Julia Andreev - starsza wampirzyca, wojownicza, to ona odpowiada za większość planowanych zabójstw łowców szkodzących klanowi
Halsey Sloan - przyjaciółka i obecna dziewczyna, poznały się dopiero w klanie, to ona załatwiła Kath pokój w mieszkaniu, Maxim Voronin - współlokator, demon, przyjaciel i towarzysz w łowach, na które po prostu lubi patrzeć Maurice Duval - współlokator, młody wampir, trzymający się blisko Kath, podziwia ją
Monica Valentini - współlokatorka, urocza, młoda wampirzyca, najświeższy nabytek klanu, do którego należy Kathleen
Ciekawostki:
Jest fanką serialu “Gra o Tron”.
Pracuje w sklepie z artykułami przemysłowymi.
Kolekcjonuje opakowania od papierosów, mimo że sama nie pali.
Nałogowo ogląda filmy przyrodnicze.
Jej ulubione kwiaty to białe frezje.
Myje się mydłami dla dzieci, bo lubi te zapachy, szczególnie gumy balonowej.
Jej dom przypomina raczej pensjonat lub akademik niż blok mieszkalny. Rzeczywiście, blok należy do kogoś i został nieco przerobiony, wszystko mieszkania na parterze zostały połączone i podzielone na pokoje. Dzięki temu może on pomieścić wielu lokatorów, mimo że początkowo mieściło się tam zaledwie trzy mieszkania na parterze i dwa na piętrze. Obecnie na piętrze znajduje się kuchnia i pralnia połączona z suszarnią. Do każdego pokoju dołączona została niewielka łazienka. Obecnie w budynku mieszka na stałe pięć osób, a przewija się wiele więcej.
Jej dom przypomina raczej pensjonat lub akademik niż blok mieszkalny. Rzeczywiście, blok należy do kogoś i został nieco przerobiony, wszystko mieszkania na parterze zostały połączone i podzielone na pokoje. Dzięki temu może on pomieścić wielu lokatorów, mimo że początkowo mieściło się tam zaledwie trzy mieszkania na parterze i dwa na piętrze. Obecnie na piętrze znajduje się kuchnia i pralnia połączona z suszarnią. Do każdego pokoju dołączona została niewielka łazienka. Obecnie w budynku mieszka na stałe pięć osób, a przewija się wiele więcej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz